HFM

C12000 to w pełni zbalansowana konstrukcja lampowo-tranzystorowa, z zasilaczem w osobnej obudowie. C12000 składa się z dwóch fizycznie rozdzielonych modułów: kontrolera oraz właściwego przedwzmacniacza. W kontrolerze znajdują się: zasilacz dual mono, przydatne w rozbudowanych instalacjach wyzwalacze oraz port USB do aktualizacji oprogramowania. We właściwym preampie umieszczono cały tor sygnałowy. Do połączenia obu modułów służą dwa oddzielne przewody, przesyłające zasilanie oraz sygnały sterujące każdego kanału z osobna. Ich geometria oraz ekranowanie przeciwdziałają przenikaniu zakłóceń radiowych i elektromagnetycznych. Interferencjom wewnątrz urządzeń zapobiega wyraźne oddzielenie (elektronicznie i mechanicznie) kanału lewego od prawego oraz wykonanie całej części sygnałowej w technice zbalansowanej, przyczyniającej się do dalszej redukcji szumów i zniekształceń. Referencyjny przedwzmacniacz McIntosha godzi obozy zwolenników brzmienia lamp i tranzystorów. Wyposażono go w dwa stopnie wyjściowe, wykonane w każdej z tych technik. Jedynie sekcja phono bazuje w pełni na czterech podwójnych triodach 12AX7A, pracujących po dwie na kanał w konfiguracji symetrycznej.

Najwyraźniej Amerykanie doszli do wniosku, że tradycyjnie nastawieni użytkownicy gramofonów do korekcji RIAA zechcą wykorzystać szklane bańki zamiast półprzewodników. Od razu warto dodać, że wejścia phono nie zostały fabrycznie przypisane określonemu typowi wkładek (MM/MC), ale oba są konfigurowalne. Dzięki temu posiadacz napędu z dwoma ramionami, na których zamontował przetworniki jednego typu, nie musi się martwić, że zabraknie mu gniazd. Dla obu wejść można regulować pojemność i obciążenie. Wzmocnienie ustawia się w zakresie 40-46 dB (MM) i 58-64 dB (MC). Konfiguracja jest zatem maksymalnie elastyczna i przyjazna użytkownikom. Część liniowa może pracować w trybie lampowym albo solid-state. Pierwszy zrealizowano w oparciu o łącznie sześć podwójnych triod: w każdym kanale pracują dwie 12AT7 i jedna 12AX7A. O wyjściu solid-state producent pisze, że jego bazą są „zbalansowane dyskretne wzmacniacze operacyjne”. Sęk w tym, że przyzwyczailiśmy się do jasnego podziału na elementy dyskretne i wzmacniacze operacyjne, więc w sumie nie wiemy, jak ten stopień wygląda. Stawiamy jednak na pełny układ dyskretny, z osobnych, dobieranych tranzystorów, jak na flagową konstrukcję renomowanej wytwórni przystało. C12000 został wyposażony w 12 wejść analogowych: sześć XLR, cztery RCA oraz dwa phono RCA. Impedancja wejściowa na liniowych wynosi, odpowiednio, 50/25 kΩ. Końcówkę mocy można podłączyć do jednego z trzech wyjść: lampowego albo tranzystorowego XLR oraz programowalnego RCA (lampa/tranzystor).

Ponadto przewidziano stałe wyjście RCA do nagrywania, a do integracji z systemem kina domowego – przelotkę home theater pass through. Na przedniej ściance znajduje się gniazdo słuchawkowe na duży jack 6,3 mm, kompatybilne z układem High Drive, zdolnym sterować nausznikami o impedancji z trzech określanych przez użytkownika przedziałów: 16-40 Ω, 40-150 Ω albo 150-600 Ω. Wyjście współpracuje także z firmowym rozwiązaniem Headphone Crossfeed Director (HXD), dzięki któremu wrażenia przestrzenne ze słuchawek mają być zbliżone do uzyskiwanych z kolumn. Obudowy urządzeń wykonuje się ze stali nierdzewnej, polerowanej na wysoki połysk, oraz szczotkowanej czarnej stali nierdzewnej Titanium. Dopasowanie wzornicze do wieży McIntosha gwarantują klasyczne przednie panele z zestawem akcentów wizualnych nieodłącznie kojarzonych z producentem z Binghamton. Wśród nich znajdziemy uchwyty ze szczotkowanego aluminium, czarny panel wykończony taflą szkła, niebieskie wskaźniki wychyłowe, zielone logo firmy i napisy oraz aluminiowe pokrętła. Przedwzmacniaczem można sterować z pilota albo przedniego panelu kontrolera. Jak zwykle w przypadku McIntosha parametry techniczne prezentują się lepiej niż dobrze. Pasmo przenoszenia wynosi 10 Hz – 100 kHz (-3 dB); zniekształcenia harmoniczne – 0,005 % (liniowe) i 0,05 % (gramofon); sygnał/szum: 107 dB (liniowe )/83 dB (MM)/79 dB (MC). McIntosh MC12000 jest już dostępny w Polsce.

Kosztuje 79900 zł.