HFM

artykulylista3

 

Penderecki - String Quartets. String Trio. Clarinet Quartet

84-85-09 2011 penderecki

Kwartet smyczkowy DAFÔ
Arkadiusz Adamski (klarnet)
Dux 2010

Interpretacja: k5
Realizacja: k5

„[...] określić (go) można jako kolację dla czworga, intymne spotkanie czworga przyjaciół, z których każdy ma coś do powiedzenia, ale znają się na tyle dobrze, że żaden nie musi dopowiadać nic do końca” – pisze Krzysztof Penderecki o swoim „Kwartecie na klarnet i trio smyczkowe” z 1993 roku.
Spośród pięciu kompozycji na czworo wykonawców, wydanych na albumie Duxu, ta najbardziej przypomina klasykę kwartetowej kameralistyki. Mamy tu czteroczęściową budowę, zróżnicowane tempa i nastroje, piękne wyraziste tematy. Jest też, zgodnie z wyjaśnieniem Pendereckiego, duch patronujący kwartetom w dobrych czasach muzykowania w mieszczańskich domach Europy. Pozostałe nagrania należy odczytać raczej jako pamiętnik autora, a partie poszczególnych instrumentów – jako wewnętrzne głosy rozmawiające ze sobą; jako dźwiękowy notes sfery myśli i wspomnień. O takim traktowaniu twórczości kameralnej świadczą chociażby tytuły nadane przez kompozytora: „Przerwana myśl” („Der unterbrochene Gedanke” na kwartet smyczkowy, 1988) i „Kartki z nienapisanego dziennika” (kwartet smyczkowy nr 3 „Blätter eines nicht geschriebenen Tagebuches”, 2008). To muzyka dialogu, piętrzenia i rozładowywania konfliktu, zagęszczania brzmień i brutalnie urywanych kantylen; przygoda dla słuchaczy i wyzwanie dla wykonawców-eksploratorów, takich jak kwartet smyczkowy DAFÔ i klarnecista Arkadiusz Adamski – wszyscy w wyśmienitej formie, grający z pasją i wrażliwością. Słuchanie warto zacząć od ostatniego utworu.

Autor: Hanna i Andrzej Milewscy
Źródło: HFiM 09/2011

Pobierz ten artykuł jako PDF