Nie chce mi się przeszukiwać całego wątku ale chyba nikt nie wymienił zespołu Anawa z czasów Andrzeja Zauchy. Niezależnie od jego wyjatkowego głosu i tekstów warto zwrócić uwagę na partie instrumentalne:

... re=related



i wersja studyjna:


(czy przypadkiem nie pojawia się tam Zbigniew Seifert?)

Pozdrawiam

Anawa z Zauchą było. kolega rzempek bodaj wspomniał.
ale że nie przejrzałam większości wątku, to nie wiem, czy ktoś wspominał okolice Rock in Oposition - Art Zoyd, Univers Zero, Art Bears, Henry Cow...

Anawa z Zauchą doskonała, chyba nawet ciekawsza muzycznie od Anawy z Grechutą. W zeszły poniedziałek na Trójce dość ciekawie opowiadał o wszystkich wcieleniach Anawy Jan Kanty Pawluśkiewicz.

ABRAXAS - zespół już nieistniejący, a szkoda, bo myślę, że ciekawy pod każdym względem.

Tarot -

Dorian Gray -

Spowiedź -

Dzisiaj na TVP KULTURA "leciał" koncert Grupy NIEMEN - Finlandia 1973r. Można to chyba zaliczyć do rocka progresywnego? W każdym razie jak zwał tę szufladę tak zwał a koncert fenomenalny. Tutaj próbki:

... re=related

... re=related

O Skaldach i Krywaniu ktoś już pisał (może nawet ja). Wersję płytową kto chce na pewno ma (na winylu bądź CD - ja mam jedno i drugie). Ale dzisiaj odkryłem nagrania koncertowe z 2008 r. w oryginalnym składzie: Andrzej i Jacek Zielińscy, Jerzy Tarasiński, Konrad Ratyński i Jan Budziaszek (z pamięci, a co).

Pierwsze nagranie, z Zakopanego:

Jakość nienajlepsza ale za to z organami Hammonda.

To jest młodsze o dwa dni i zostało zrobione w Krakowie:

Lepsza jakość ale z Korgiem zamiast Hammonda.
Może do perfekcji zespołowi czasami sporo brakuje ale ognia i pomysłów na pewno nie. A publiczność potrafiła to docenić. Swoją drogą, dla mnie największym zaskoczeniem in plus była sekcja rytmiczna.

A przy okazji wyczaiłem tę wersję Korowodu w wykonaniu Skaldów:


A jeżeli już mowa o Korowodzie to dodam tę wersję autorską* z 1989 r., z nieco zmienionymi słowami:


W zespole rozpoznałem Pawła** i Krzysztofa Ścierańskich oraz Marka Bałatę na flecie prostym. Perkusista trochę przypomina Jacka Wójcickiego ale to raczej nie on (za dobrze mu idzie).

Pozdrawiam

* Wiem
** Był na ostatnim Audio Show w jedej z sal, niestety akurat nie grał gdy do niej wszedłem.

Skoro już mowa o Marku Grechucie, to znalazłem taką wersję koncertową Godziny miłowania:


Niewiele odbiega od płytowej (z "Magii obłoków" - zapomnianej i niedocenianej). Kompilacja trochę w stylu Emerson, Lake and Palmer: śpiewany dość klasycznie, balladAwy temat (Lake) i improwizowany kocioł (Emerson i Palmer). Z tym, ze te "improwizacje" EL&P tak naprawdę były raczej wyuczone, a u Grechuty (a właściwie WIEM, bo tak nazywał się ten zespół) bardziej spontaniczne. Bo zatrudnił jazzmanów, na płycie grali Kazimierz Jonkisz (niedawno przedtem nagrał "Winobranie" z Namysłowskim), Jan Cichy (basista Extra Ball - najlepszej wówczas grupy jazz-rockowej w Polsce), Eugeniusz Obarski (pianista i filozof) oraz Piotr Michera (chyba główny improwizator, który potem niestety gdzieś zniknął).

Pozdrawiam

MAGIA OBŁOKÓW ! Genialna płyta. Miałem ją na cdr do niedawna ale od jakichś dwóch miesięcy mam ją na winylu, w bardzo dobrym stanie
Doskonałe połączenie poetyki śpiewu Grechuty z muzyką pląsającą po obszarach jazzu, free, awangardy. Klei się to pięknie we swoisty specyficzny styl, tworząc wspaniałą ucztę zmysłową. Bardzo lubię i cenię tę płytę.

Jakoś tak się złożyło, że ostatnio słuchałem ostatnio sporo tych, którzy ostatnio odeszli (Greg Lake, Keith Emerson, Chris Squire). A także nieostatnio - na tubie pojawiło się sporo nieznanych mi wcześniej nagrań Andrzeja Zauchy. Przy okazji dowiedziałem się, że w sierpniu tego roku zmarł Marian Varga - słowacki Keith Emerson i lider słowackiego The Nice czyli Collegium Musicum. Na razie słucham z tuby:



ale może odpalę gramofon. Mam tę płytę i wcześniejszy album "Konvergencie".

Adam Szulc napisał: (...) w sierpniu tego roku zmarł Marian Varga - słowacki Keith Emerson i lider słowackiego The Nice czyli Collegium Musicum.

To smutna wiadomość.
Przyjaciel mój onegdaj goszcząc na Słowacji zakupił na nowo wydany przez Opus komplet 7CD, więc nawet jak nie całość to większość nagrań tej bardzo zacnej kapeli.

Przy okazji wpadała mi w łapki jazzrockowa Fermata (dwie pierwsze płyty), Blue Effect, Blue Effect & Jazz Q Praha,
oraz kultowe Flamengo - "Kure v Hodinkach" 1972.
Świetne granie!